GÜVEN!
Öğretmenlik hayatım emekliliğimle sona erince, birkaç ay İzmir' de Ege Ünv. okuyan kızımın yanında kaldım .Evimize yakın olan parkta her sabah düzenli olarak yürüyüş yapıyordum. Yine böyle bir sabah yürüyüş yaparken karşıdan gelen 21- 22 yaşlarında orta boylu, zayıfça bir genç bana saatin kaç olduğunu sordu.
-9. 30 dedim . Teşekkür etti ve uzaklaşırken
" Beni tanıdığına pişman olmazsın" dedi. Şaşırmıştım, hiç beni tanımayan biri neden böyle konuşmuştu!
Ertesi gün yine yürüyüş yapıyordum.Epeyce yorulmuştum. İleride duran bir banka oturdum. Dünkü genç yine karşımdaydı.
" Günaydın abla"
Başımla hafifçe selam verdim.
"Oturabilir miyim" dedi. Oturmasını işaret ettim. Elindeki gazeteyi açarak bulmaca çözmeye başladı. Birkaç kelime yazdıktan sonra kurşun kaleminin ucu kırılmıştı.
" Hay aksi!... hanımefendi çantanızda kalem var mı acaba?
_ Kalem yok ama makyaj kalemi açkısı var. İşinize yararsa buyurun açın dedim. O, Kalemi açtıktan sonra kalktım. Kızım okuldan gelmeden yemeği yapmam lazımdı. Ev işlerini hallettikten sonra evimizin karşısındaki marketten ekmek almaya gittim. Ekmek parasını vermek için çantamı açtığımda cüzdanımı bulamadım. Cüzdan yoktu. Ama parka giderken çantamdaydı. Kalem açkısını çıkartırken çantamdan düşürmüş olmalıydım. Ekmekleri kasiyer tezgahına bırakarak eve geldim. Evde her yeri aradım cüzdan yoktu. Kızım okuldan gelince olanları O'na anlattım.
"Tamam üzülme bulunur annecim. Burası İzmir! ! Kaybolan şeyler görevlilere teslim edilir." Hadi dedim parka gidip bakalım.
Kızım karanlıkta bulamayız diye itiraz etti
Ertesi sabah erkenden parka gittim. Oturduğum yerlere bakındım cüzdan yoktu. umudumu kesip dönüyordum ki arkamdan tanıdık bir ses duydum.
_ Abla... Abla... Dursana biraz! Arkama dönüp bakınca yine o genç!
_ Elinde siyah cüzdanım... Bana uzattı. Ben daha konuşmadan:
_ Abla sizin adınız Ayser mi?
Kusura bakmayın kimliğinize baktım, resminizi görünce cüzdanın sizin olduğunu anladım. Buyurun. Hiç bir şeye de dokunmadım bakabilirsiniz.
" Abla paranı say bak. Kartlarının bakiyesine de bakabilirsin."
Çok teşekkür ederim. Adınız neydi sizin?
"Güven !"
Israrı üzerine cüzdana baktığımda her şey yerli yerinde duruyordu.
İlk defa bir insanın adının kişiğine bu kadar uygun olduğuna şahit oluyordum...
AYSEL MASMANACI BEŞOĞLU
Gaziantep